Regulier vs coaching

Uitzending Arjen Lubach over de wildgroei van Coaches.

Ik heb de uitzending inmiddels bekeken, want ik zag meerdere posts op Linked-in van mensen die zich nu negatief uiten over de zin van coaching en de diversiteit aan coaches. Wil daar graag mijn persoonlijke licht op laten schijnen vanuit eigen ervaring.

Ik ben 2 keer door mijn huisarts doorverwezen naar het GGZ, aangezien ik 2e lijn problematiek zou hebben, oftewel je problemen zijn geworteld in je jeugd, (zoals bij de meesten van ons). Hierdoor werd ik geconfronteerd met ontzettend lange wachtlijsten. Jij trekt aan de bel, dat betekent dat je direct hulp wilt, wachten is langer doorlopen met je klachten. Vervolgens kom je terecht in een deprimerend grauw oud gebouw met schilderijen op de muren die gekte uitbeelden. Ik kon alleen maar denken, waar ben ik terecht gekomen!

Dan krijg je in een 3 kwartier durend gesprek een diagnose aangemeten, omdat dit zo handig is voor de zorgverzekeraar en het aantal door hen vergoede gesprekken. Maar ik kon me helemaal niet vinden in die diagnose! Dus later is deze omgezet in een diagnose waar ik me wel in herkende, die procedure nam overigens een half jaar in beslag. In 1e instantie was ik blij met de diagnose, maar dit was van korte duur. Diagnoses kunnen afbrekend werken, heb je opeens een stoornis?!
Ze kunnen ook ideaal zijn om je achter te verschuilen en ze kunnen angst inboezemen, want de statistieken zeggen dat er een verhoogde kans is op zelfmoord en hoe je faalt in werk en relatie. Als je dat maar vaak genoeg te zien krijgt, zou je er bijna zelf in geloven. Fijne perspectieven. Dan willen ze je ook nog aan de medicatie wat in mijn ogen symptoom bestrijding is, ik wilde graag de diepte in, oorzaak en gevolg snappen.

Kreeg ik weer een psychologe zonder een goede klik te ervaren, zij kwam bij mij ongemotiveerd over en keek constant op de klok. Dat begrijp ik ergens wel als je productiewerk ervaart en een gesprek maar 3 kwartier mag duren. Het zorgde er echter voor dat ik met een masker voor haar zat en zij prikte er niet doorheen. Toen ik al mijn moed bij elkaar had verzameld en haar vertelde dat ik graag een andere psychologe wilde, was ze ontzettend op haar tenen getrapt. 
Daarnaast was er niemand direct beschikbaar, ik zou dan weer op de wachtlijst komen. Iedere psycholoog had sowieso zijn eigen discipline, dus voor een andere therapievorm, zou ik van wachtlijst naar wachtlijst gaan.

Voor mij werkte het niet en ik besloot dan ook om mijn zoektocht voort te zetten buiten het GGZ. Het zoeken naar de juiste hulp is echter een hele persoonlijke zoektocht. Een klik ervaren, is cruciaal om je kwetsbaar op te kunnen stellen en je masker te laten varen. De methodiek die helpend is, kan per persoon anders zijn. Zo kon ik bijv. ook niks met haptonomie, maar er zijn mensen die er bij zweren. De zorgverzekeraar bepaalt bij wie je terecht kunt, als je daar afhankelijk van bent, maar dat wil niet zeggen dat dat de beste zorg is. Gediplomeerd is ook geen garantie op succes.

Ik was iig dolgelukkig toen ik los van de zorgverzekeraar zelf kon gaan ervaren wat helpend was. Dit is een flinke investering geweest, maar wel een waar ik ontzettend veel profijt van heb gehad. Niks belangrijker dan je eigen welzijn en een positief toekomstperspectief. Coaching is voor mij DE weg geweest. Kijken naar jou als individu, niet vanuit een stoornis! Maatwerk, i.p.v. eenheidsworst, zonder stigma's, zonder statistieken, zonder wachtlijsten, lange sessies die wel effectief zijn en met een klik ervaring.

Specifiek Effortless Coaching heeft mij de oplossing gebracht waar ik zo lang naar op zoek ben geweest. Waarom? Omdat het hoofd en lichaam als 1 geheel ziet. Je lichaam heeft een intelligentie waar je heel veel informatie uit kan halen. En veel methodieken die ik heb geprobeerd richten zich of op het hoofd of op het lichaam, niet op beide tegelijk! Het bied een totaalpakket i.p.v. versplintering. Vele inzichten in korte tijd, handvaten die me nog dagelijks de weg wijzen. Ik ben ervaringsdeskundige met een opleiding en ik geloof dat in de eigen ervaring juist een meerwaarde ligt. Je hebt zelf een groeiproces en transformatie doorlopen en weet dus ook dat er geen quick fix is, hoe iemand zich kan voelen, dat het tijd en doorzettingsvermogen vergt. Maar ook dat het leuker en veel sneller kan dan via de reguliere weg! Ga maar eens na; ga je naar een verslavingsdeskundige als deze zelf nooit een verslaving heeft gehad, laat staan overwonnen, die alles alleen uit een theorieboek kent.

Ja er zijn ontzettend veel coaches en therapeuten, dat geeft keuze vrijheid. Onderzoek, tast af wat bij je past, met wie je een klik hebt, of de methodiek met jou resoneert, of de stem je aanstaat, of iemands energie je aanspreekt. Er zijn vele wegen die naar Rome kunnen leiden, daarom de diversiteit, voor ieder wat wils. Helaas heeft niet iedereen die vrije keuze, omdat de zorgverzekeraar in mijn ogen niet meebeweegt met nieuwe ontwikkelingen en inzichten, wellicht hebben zij te weinig input van ervaringsdeskundigen.
Daarom zie ik ook nog heel veel coaches die mensen gratis helpen, omdat ze zien dat voor velen het reguliere circuit niets oplevert en het leed van deze groep ze aan het hart gaat.

Coaches kunnen het gat dichten die psychologen hebben laten ontstaan, zijn een antwoord op de huidige wachtlijsten en vergeet niet hoeveel mensen in deze tijd worstelen met eenzaamheid, angsten, burn-out, verslavingen, depressie, psychosomatische klachten, chronische stress en ga zo maar door. Velen zijn gefrustreerd door niet afdoende hulp, ik ken zo veel schrijnende verhalen! Er is gewoon sprake van draaideur problematiek, omdat velen voortijdig afhaken. 

Ik zou wensen dat iedereen een jaarlijks budget zou ontvangen van de overheid, die je naar eigen inzicht kan besteden voor je eigen mentale, emotionele en fysieke welzijn om zo het beste uit jezelf te kunnen halen. Want ik geloof dat iedereen baat zou hebben bij een coach. Dit is een investering, maar iets wat op langere termijn veel meer geld oplevert, dan de zorg ons nu allemaal kost!

Dus je kunt zeggen er zijn te veel coaches, of je kan kiezen er anders naar te kijken, nl. zoals de oprichter van mijn opleiding Effortless Coaching altijd zei; “Hoe krijgen we al die mensen toch gecoacht!”.